Orzech

nawet najbardziej pusty orzech pragnie, aby go wyłuskano

                                         Fryderyk Nietzsche "Tako rzecze Zaratustra", s. 95




Bez tej miłości można żyć,
mieć serce puste jak orzeszek,
malutki los naparstkiem pić
z dala od zgryzot i pocieszeń,
na własną miarę znać nadzieję,
w mroku kryjówkę sobie uwić,
o blasku próchna mówić „dnieje”,
o blasku słońca nic nie mówić.


Jakiej miłości brakło im,
że są jak okno wypalone,
rozbite szkło, rozwiany dym,
jak drzewo z nagła powalone,
które za płytko wrosło w ziemię,
któremu wyrwał wiatr korzenie

Wisława Szymborska "Gawęda o miłości ziemi ojczystej"